O pasado agosto o pleno do Concello de Sada, onde se atopa o Pazo de Meirás, declarou como ” non grata” á familia de Francisco Franco.

Facíao despois de que os herdeiros do ditador anunciasen que encomendaran á Fundación Francisco Franco a xestión das visitas ao pazo e que esta entidade deixase claro que aproveitaría o encargo para facer apoloxía da ditadura e do golpe de estado de 1936. A entidade franquista respondera a aquela declaración política -apoiada por Sadamaioría, BNG e PSdeG- con novas provocacións públicas cara ao goberno municipal sadense, do que agora tentan vingarse boicoteando a construción de beirarrúas na contorna do pazo incautado, o mesmo que tentan vender por ata 8 millóns de euros.

O Concello de Sada ten en marcha un proxecto de construción de beirarrúas na estrada DP-5812, a vía de Meirás a Santa Cruz que pasa por diante do pazo. Para completar o trazado desta infraestrutura, moi demandada pola veciñanza da parroquia, necesita utilizar parte dunha parcela sen construcións que mide apenas 501 metros cadrados e que é parte dos terreos do pazo. O goberno local xa conta con gran parte do chan que precisa, pero acaba de atoparse coa negativa do Franco. Non cederán a leira que non usan se non é retirada a declaración de “persoa non grata”, advirten.

Nunha carta remitida ao alcalde da localidade, Benito Portela (Sadamaioría), a través do bufete de avogados madrileño Hernández-Canut, o “testamenteiro universal” da herdanza de Carmen Franco, falecida o pasado decembro, expón as súas condicións. Luís Felipe Utrera-Molina – fillo do que fose ministro de Franco e participante en eventos de exaltación da ditadura- asegura que “todos os herdeiros, sen excepción, desexarían acceder de bo grado” á “solicitude de cesión gratuíta de terreos a favor do pobo de Sada e no seu beneficio”. Pero, di a misiva a tívoa acceso Praza.gal, “estou seguro de que se fará cargo” do “clima de aberta hostilidade que a actual Corporación xerou (…) no municipio contra toda a familia Franco”, advirte.

O avogado Utrera-Molina cualifica como “insólita e inxustificada” a declaración, unha iniciativa política que eleva á categoría de “condena intergeneracional” que “non ten precedentes no mundo civilizado”. Leste, advirte, “non é o escenario óptimo” para permitir a construción de beirarrúas na leira. Por iso “os herdeiros de dona Carmen Franco” só “accederán a ceder gratuitamente a porción de terreo” se o pleno de Sada “acorda a revogación dos acordos adoptados coa intención de agraviar gratuitamente a toda a familia Franco-Polo, de modo que sexa “reparada” a “afronta pública cometida contra unha familia que sempre se sentiu intimamente unida ao seu municipio”.

O texto culmina cun chamamento de Utrera-Molina ao “bo xuízo” do alcalde para “facer primar os intereses dos veciños de Sada” sobre “os intereses políticos do seu partido”. Se a declaración non é revogada “queixume comunicarlle que dita cesión non se realizará de forma voluntaria, polo que para obter a propiedade dos devanditos terreos” terá que “acudir aos procedementos administrativos legalmente establecidos”, isto é, unha expropoación que implicaría “un custo para os veciños” que “unha actuación cabal do Concello” podería “evitar”, finaliza a carta.

Este novo obstáculo dos herdeiros do ditador á Administración, neste caso ao Concello sadense, chega despois de numerosos incumprimentos do réxime de visitas do Pazo de Meirás, obrigado pola súa condición de Ben de Interese Cultural (BIC), e en pleno procedemento para tentar a reversión do histórico edificio ao patrimonio público. Non en balde, está en marcha a Xunta prol-Devolución da propiedade, impulsada polo propio goberno sadense, a Deputación e o Concello da Coruña e case unha trintena máis de municipios, así como entidades sociais a favor da recuperación da memoria histórica. O Goberno galego, pola súa banda, articulou unha comisión de persoas expertas que estudan as vías para recuperar o pazo sen que o Franco reciban contraprestacións económicas.