A folga ameaza a recuperación do sector aerolíneas

A folga ameaza a recuperación do sector aerolíneas

Os conflitos en Vueling e Air France poden estenderse a Ryanair, aínda que o tráfico de pasaxeiros resiste cun crecemento do 9,5% Cun ollo posto no encarecemento continúo do petróleo -o barril de Brent, referente en Europa, roza xa os 74 dólares tras subir un 10% este ano-, os responsables das grandes aerolíneas están preocupados

Os conflitos en Vueling e Air France poden estenderse a Ryanair, aínda que o tráfico de pasaxeiros resiste cun crecemento do 9,5%

Cun ollo posto no encarecemento continúo do petróleo -o barril de Brent, referente en Europa, roza xa os 74 dólares tras subir un 10% este ano-, os responsables das grandes aerolíneas están preocupados polo enquistamiento dos conflitos nalgunhas compañías, e o posible efecto contaxio que iso pode supor para outras. E é que desta problemática laboral só parecen escapar, por agora, os grandes grupos de Estados Unidos, Asia e Oriente Próximo.

En América Latina a súa principal aerolínea, Latam, pechou aparentemente en falso un conflito cos seus tripulantes de cabina (TCP), que afecta sobre todo á súa filial chilena de baixo custo. Tras máis de dúas semanas de folga en abril, que afectou a 400.000 pasaxeiros e custoulle 1,2 millóns de euros diarios á empresa, os sindicatos desconvocaron os paros a pesar de non alcanzar as súas pretensións, asumindo unha oferta máis baixa no convenio colectivo.

Ao este lado do océano Atlántico, Vueling protagonizou a primeira folga importante en España este ano con catro días -dous a finais de abril, e outros tantos a principios de maio-, saldados con 478 voos cancelados e case 40.000 pasaxeiros afectados. A pesar dos servizos mínimos fixados polo Ministerio de Fomento -o 51% para traxectos nacionais de máis de cinco horas e as rutas internacionais, deixando o resto no 30%-, a aerolínea de baixo custo (‘low cost’) tivo que cancelar o 70% das viaxes na súa ponte aérea Madrid-Barcelona.

Estes paros de 24 horas poden volver repetirse de face ao verán pois o Sepla, sindicato maioritario no colectivo de pilotos, continúa sen obter as súas reivindicacións. Denuncian o «incumprimento reiterado» de varios puntos do convenio colectivo -selección de persoal, cobertura de vacantes, descansos e os días libres…-, aínda que á vez demandan unha subida salarial importante no novo acordo, ao estar un 30% por baixo do soldo medio que paga a competencia.

Precisamente outros pilotos, neste caso de Ryanair, estiveron a un paso da folga en varias ocasións desde outono pasado. O motivo, as súas condicións laborais, un problema común no modelo de negocio ‘low cost’ do que a aerolínea irlandesa é un dos seus principais expoñentes. A «lea» coas súas vacacións, como o definiu o conselleiro delegado, Michael Ou’Leary, provocou máis de 3.500 cancelacións de voos e revelou un mal que xa sufriu Vueling no Prat o verán de 2016: unha oferta insuficiente para asumir toda a demanda xerada pola empresa na súa guerra de prezos coa competencia.

O Sepla -Ryanair ten 4.050 pilotos, dos que 650 voan desde España-pretende homologar os contratos coa normativa española, e mesmo non descartan acudir aos tribunais. A compañía xa sufriu paros nas súas divisións de Italia, Portugal, Alemaña e a propia Irlanda, mentres creceu a migración dos seus comandantes a outros competidores, como a norueguesa Norwegian. Os seguintes en protestar foron os tripulantes de cabina de pasaxeiros, que a nivel europeo -un sindicato luso, dous belgas, outros tantos españois e un italiano fixeron fronte común- ameazan xa con folgas este verán. A pesar diso, a aerolínea insiste en negociar as condicións laborais por separado en cada unha das súas 87 bases.

Un xigante europeo como Air France tampouco escapa ás protestas. Leva xa trece días de paros desde febreiro e aínda quedan outros dous. Nesas folgas unha media do 25% dos seus voos foron cancelados e o custo para a empresa supera xa os 300 millóns de euros. Mesmo o seu presidente, Jean-Marc Janaillac -apoiado polo Goberno francés- anunciou a súa dimisión despois de que unha maioría de traballadores non apoiase a súa oferta de incremento salarial -un 2% este ano e outro 1,65% anual para o período 2019-2021, aínda que subordinado a un «pacto de crecemento»-, tachada de insuficiente por uns sindicatos dispostos alongar as protestas.

Europa crece só a metade
Tanta folga pode terminar pasando factura á marxe de explotación das aerolíneas europeas que. Aínda crece unhas 4,6% -cifras do último trimestre de 2017, as máis recentes publicadas pola patronal do transporte aéreo (IATA)-, pero faino menos da metade que as compañías de Norteamérica (10,3% máis) e da rexión Asia-Pacífico (10,6%), e tamén claramente por baixo que en Latinoamérica (8,8%).

Con todo, o tráfico de pasaxeiros en Europa creceu un 9,5% ata marzo -en liña coa media mundial-, aínda que cun 6,1% máis de capacidade e un factor de ocupación do 84%. De xaneiro a abril, con todo, 21.000 voos víronse afectados na UE por folgas -1.000 en España-, con 2,4 millóns de pasaxeiros prexudicados -150.000 aquí- e un custo en posibles indemnizacións de 825 millóns, segundo datos do portal especializado AirHelp.

En 2017, de reclamar todos os clientes afectados por cancelacións ou ‘overbooking’ (exceso de pasaxe), a factura disparouse ata 2.600 millóns de euros.

Autor

Xornal Galego
ADMINISTRATOR
PROFILE

Posts Carousel

Leave a Comment

You must be logged in to post a comment.

Autor