Microbiota intestinal, tensión e obesidade poderían interactuar de forma distinta en homes e mulleres

Na cebra que corre pola súa vida ou o león que persegue á súa próxima comida… Cando unha persoa sofre ansiedade por unha situación de tensión, desencadea as mesmas respostas fisiológicas, o que pode resultar desastroso en caso de volverse crónicas.

Robert M. Sapolsky en « Why zebras dont get ulcers » (Por que as cebras non teñen úlceras)

A percepción do noso cerebro sobre o que nos rodea, así como o xeito en como o xestionamos pode vir a determinar as nosas enfermidades. No caso do reino anamal destacamos o das cebras: para elas unha vez desaparecido o perigo, acabouse o seu estres. O Homo sapiens, con todo o seu sapiens as costas, parece non abandonar nunca as suas preocupacións.

Os profesionais da saúde, sexa cal sexa a especialidade, saben que a tensión crónica non é un elemento illado, senón que está estreitamente vinculado á obesidade e aos trastornos do comportamento como poderían ser a ansiedade e a outros factores como poden ser a depresión.

Xa non e ningún segredo que a obesidade, os trastornos da alimentación, a tensión e microbiota intestinal tamén están inter relacionados entre si mesmos. En xeral, un obeso tende a ter hipertensión crónica e mais tendencia a depresión. Así mesmo a cotío manifesta sentirse atraído polos alimentos altamente calóricos. Con todo, é difícil determinar onde empeza o ciclo no noso corpo todo parece bidireccional e interconectado, incluso con todos eses minusculos habitantes da nosa microbiota, pero tamen parece depender do xénero. Fai xa tempo definin isto como psicodisbiose, pero hoxe non toca abordar este tema directamente.

Investigadores de China e de Estados Unidos trataron recentemente de dar unha solución a este dilema. Os seus achados (en roedores) suxiren que a reacción a factores de tensións idénticas podería variar en función do sexo.

Durante os seus experimentos, alimentaron e someteron a algúns ratos a unha alimentación rica en graxa, volvéndoos obesos. A continuación, expuxeron a todos os roedores (obesos ou non) a diferentes fontes de tensión leve (leito húmido, gaiolas inclinadas, sacudidas das gaiolas e nadar en auga fría) basicamente molestalos continuamente…  e observaron a súa conduta, así como a evolución da composición da súa microbiota intestinal durante todo o proceso.

Antes de comezar a experimentar, a microbiota intestinal dos machos difería xa da microbiota das femias. Con todo, os roedores experimentaron todos cambios drásticos na sua microbiota intestinal en canto comezaron a consumir alimentos ricos en graxa. Todos eles engordaron de forma similar e as microbiotas de machos e femias empezaron a asemellarse cada vez mais. Pero cando os científicos someteron aos ratos aos factores de tensións, as microbiotas das femias e dos machos reaccionaron de forma distinta, volvendo diferenciarse, sen dúbida isto e un exemplo mais de psicodisbiose, unha alteración da microbiota intestinal por mor de emocions, neste caso por estres...

Os machos que seguían un réxime rico en graxa, presentaban máis ansiedade e a súa actividade diminuía, cousa que non sucedía coas femias que se atopaban na mesma situación. Con todo, as femias delgadas que seguían unha dieta normal si parecían verse afectadas pola tensión: a composición da súa microbiota alterábase e tendía a parecerse á do das femias obesas sometidas a unha dieta rica en graxas.

Os experimentos non foron con humanos obviamente, pero en calquera caso, axuda a dilucidar vínculos entre dieta, tensión e obesidade, obrigando a ter en conta a microbiota intestinal e non presupor que estes factores afectan de igual maneira a homes e mulleres.

Artigo baseado nun artigo de Kristina Campbell en Gut Microbiota

Jose Antonio Sánchez Colaborador na sección Saúde Natural: Socio científico da Sociedade Española de Probióticos e Prebióticos (SEPyP), investigador en Healthy Help Corporation e director de Escola Europea Parasanitaria ESPS, autor de diversos libros de entre os cales destacamos: Limpa o teu intestino de merda.